Αν... by Rudyard Kipling

Αν μπορείς να κρατάς την ψυχραιμία σου 

όταν οι άλλοι χάνουν τη δική τους

και ρίχνουν σε σένα την ευθύνη

και την αιτία της αδυναμίας τους

Αν έχεις πίστη στον εαυτό σου,

όταν οι άλλοι αμφιβάλλουν για σένα

και δεν σε πειράζει αυτή η δυσπιστία τους

Αν μπορείς καρτερικά να περιμένεις

χωρίς να σε κουράζει η αναμονή, 

ή όταν διαδίδουν ψέματα για σένα 

να μην ξεπέφτεις και συ στο ψέμα

ή όταν φανερά σου δείχνουν μίσος 

να μην αφήνεις το μίσος να σε καταλάβει

κι όμως να μη φαίνεσαι πολύ αγαθός 

μήτε πολύ στοχαστικός στα λόγια.

Αν να ονειρεύεσαι είσαι ικανός

δίχως να γίνεσαι σκλάβος των ονείρων σου

Αν να σκέφτεσαι μπορείς, αλλά όχι

για χάρη της δικής σου σκέψης

Αν να δέχεσαι μπορείς Θρίαμβο και Όλεθρο

το ίδιο και να αντιμετωπίζεις παρόμοια και τα δύο.

Αν είσαι σε θέση να υπομένεις

ακούγοντας την αλήθεια που συ είπες

να επαναλαμβάνεται αλλοιωμένη από πονηρούς

που επιδιώκουν έτσι να παγιδέψουν αφελείς

ή να παρατηρείς αυτά που συ τους έδωσες ζωή

σπασμένα να κείτονται και παραπεταμένα

και να τα φτιάχνεις εξαρχής με εργαλεία φθαρμένα

Αν τολμάς όλα σου τα πλούτη μαζεμένα

να τα παίζεις κορώνα - γράμματα με μιας ,

να χάνεις κι από την αρχή να ξεκινάς

χωρίς να μέμφεσαι για τη μοίρα σου κανέναν

Αν μπορείς να κάνεις καρδιά, 

νεύρα και μυς να σε υπηρετούν

ακόμα και όταν έχεις καταρρεύσει

και γερά να κρατάς,

ενώ δεν υπάρχει εντός σου 

τίποτε πέρα από τη θέλησή

που τους λέει "Βαστάτε! "

Αν μπορείς να μιλάς με χιλιάδες

κι όμως να κρατάς την αρετή σου 

ή να περπατάς με κυβερνήτες

κι όμως να μην αλλάζεις την απλή ζωή σου

Αν ούτε εχθροί να σε βλάψουν μπορούν

μα ούτε και οι κοντινότεροι φίλοι

Αν όλοι έχουν την ίδια αξία για σένα 

και κανείς πιο πολύ από τους άλλους

Αν μπορείς να γεμίζεις τη μέρα σου

με εικοσιτέσσερις ώρες αξίας ζωής

τότε δική σου θα είναι όλη η Γη

με όλα τα αγαθά της 

κι ακόμη αληθινά θα είσαι Άνθρωπος παιδί μου…