...ασήκωτη η φωνή της σιωπής...

16 Οκτωβρίου 2010

Μια φούχτα από ζωή

Στάλα στάλα η βροχή
τρυπά τις θύμησες μου
βρίσκουν τόπο οι σκιές
επάνω στις πληγές μου

Βαρύς ο ήχος της σιωπής
που πνίγει αναμνήσεις
κι ο χρόνος ο ασκητής
φτιάχνει  παραπλανήσεις

Αργοπεθαίνει τ' όνειρο
σε τούτο το λιμάνι
και σαν Ιούδας τ’ αύριο
προδοσίας πλέκει στεφάνι

Μια φούχτα από ζωή
με πάει και με φέρνει
Το ίδιο όνειρο που με γεννά
Αυτό και με πεθαίνει...

Σβήνει σαν λύχνος η ψυχή
μπρος σε θολή εικόνα
με λόγια αχνά μια προσευχή
γυρεύει ελπίδα αιώνια…


10 Οκτωβρίου 2010

Μόνο γιατί μ’ αγάπησες...

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες. 

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου 
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

Μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν.

Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάει
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάει,
μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.

Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες
και μου άπλωσες τα χέρια
κ’ είχες μέσα στα μάτια σου
το θάμπωμα- μια αγάπη πλέρια,
γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες.

Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.

Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μ'ένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.

Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω τα ονείρατά σου,
ωραίε που βασίλεψες
κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες.

Μαρία Πολυδούρη


5 Οκτωβρίου 2010

Το Μοίρασμα...

Την άδεια τη σελίδα μου κοιτώ
και μπαίνω στ' όνειρό σου 
με χρώματα ζεστά όπου μπορώ
διώχνω τα ξωτικά απ' το μυαλό σου...
Το δάκρυ μου χάραξε μολυβιά
που βιάστηκες να σβήσεις
με τα ζεστά σου τα φιλιά
όνειρα κ ελπίδες να με γεμίσεις...
Με πήρες σαν παιδί
στην αγκαλιά σου
τρυφερά να μην πονέσω, 
μα κ σφιχτά να μη χαθώ
εκεί να κοιμηθώ,
να μοιραστώ τα όνειρά σου...
Δεν είναι οι λέξεις, ούτε οι στιγμές
αυτά που μ' έδεσαν κοντά σου
μονάχα αυτή η αγάπη σου
το μοίρασμα της χαράς σου... 


2 Οκτωβρίου 2010

Χαραυγή

Όνειρα μαρμαρωμένα 

στου χρόνου τα στενά δεμένα
κρατούν το αύριο 

να αργήσει ν' ανατείλει...
μα το ταξίδι δεν αναβάλλεται, 

η καρδιά πανιά ανοίγει

για μια νέα χαραυγή 

που, όπου θέλει αυτή ας γείρει...



Feggari Mou Feggofoto / Mario Frangoulis


Mario Frangoulis / Feggari mou Feggofoto.
From "Ena gramma ston Patera mou"

Στίχοι: Μάριος Φραγκούλης
Μουσική: Μάριος Φραγκούλης
Πρώτη εκτέλεση: Μάριος Φραγκούλης