Την άδεια τη σελίδα μου κοιτώ
και μπαίνω στ' όνειρό σου
με χρώματα ζεστά όπου μπορώ
διώχνω τα ξωτικά απ' το μυαλό σου...
Το δάκρυ μου χάραξε μολυβιά
που βιάστηκες να σβήσεις
με τα ζεστά σου τα φιλιά
όνειρα κ ελπίδες να με γεμίσεις...
Με πήρες σαν παιδί
στην αγκαλιά σου
τρυφερά να μην πονέσω,
μα κ σφιχτά να μη χαθώ
εκεί να κοιμηθώ,
να μοιραστώ τα όνειρά σου...
Δεν είναι οι λέξεις, ούτε οι στιγμές
αυτά που μ' έδεσαν κοντά σου
μονάχα αυτή η αγάπη σου
το μοίρασμα της χαράς σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου