Πίνε νερό…
Πίνε νερό μ’ αλάτι…
Να κλείσουν οι πληγές
Που τρέχουν αίμα
Σαν αφηνιασμένο άτι…
Που είναι η πηγή
Του ύδατος ζωής…
Θυμήσου…
Στρέψε το βλέμμα σου
Να δεις…
Είναι πάντα εκεί μαζί σου…
Μην κουραστείς…
Ψυχή μου να ελπίζεις…
Πάνω σου στάθηκε η ζωή
Εσύ μου την στηρίζεις…
Για μια στιγμή
Που θέλησες να φανερωθείς
Σε τούτο τ’ άμοιρο το σώμα
Μην δώσεις τόπο στον εχθρό
Τ’ όνειρο του να δει αληθινό
Και το δικό μου όνειρο αιώνια
Θαμμένο μες το χώμα…
Μην κουραστείς…
Ψυχή μου να ελπίζεις…
Παίρνεις από τον ήλιο φώς
Τον πηγαιμό για να φωτίζεις
Είναι πατρίδα σου ο ουρανός
Στ’ αστέρια μέσα χτίζεις
Ολάκερο το μέλλον σου
Μ’ αιώνιες κορδέλες
Απ’ άσματα κεντημένες
Κι ύμνους λατρευτούς
Σ’ Αυτόν που του ανήκεις…
Μην κουραστείς…
Ψυχή μου να ελπίζεις…
Προσμένουν άγγελοι
Και σάλπιγγες για σε
Την πόρτα ν’ ανοίξεις
Σαν φύγεις απ’ το κουρασμένο σώμα σου
Στον τόπο σου για να γυρίσεις
Την ώρα της πολυπόθητης
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ μικρή μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου