Ψίθυροι...

Κι αν κάθε βράδυ σε ζητώ

μόνη μου δεν μένω
στων ονείρων σου τα σύννεφα
έρχομαι κ ταξιδεύω...

Κει που γλυκά μου έβαλες
άσβηστο σημάδι
όταν ζεστά με τύλιξες
στο μαγικό σου χάδι...

Εκεί κι απόψε θα με βρεις
σαν μέλισσα να τριγυρίζω
στο στήθος σου να γέρνω θα με δεις
πως σ' αγαπώ να ψιθυρίζω...

Το άρωμα της ψυχής σου...

Πολύ απλά, σε χρειάζομαι.

Δεν μπορώ να κουβαλήσω μόνη μου την άνοιξη.

Σε νοσταλγώ...Μου 'ρχεται πότε πότε το άρωμα της ψυχής σου

και νομίζω πως έφτασε η άνοιξη.

Περίμενέ με. Θα 'ρθω. Κάποτε θα 'ρθω.

Και πάψε να μου λες πια πως θα 'ναι αργά και δε θα μ' αναγνωρίσεις.

Είμαι ντυμένη πάντα με τ' όνειρό σου...

" Αλκκυόνη Παπαδάκη"